Eeuwige discussie

Blogpost door: Esther-Samuel
Geplaatst op: 22-03-2012 om 22:39

Mijn moeder aait mijn 15-jarige broertje geduldig over zijn hoofd, terwijl hij stug voor zich uit kijkt. 'En wat is de reden dat je geen huiswerk wilt maken? Het is heel belangrijk dat je dingen leert, want daar heb je later in je leven heel veel aan'. Hij rolt met zijn ogen. 'Ja, lekker boeiend. Ik heb gewoon geen zin. Ik wil voetballen'. Van een afstandje bekijkt mijn vader het schouwspel en ik zie hoe hij met de seconde geïrriteerder raakt. 'Dat is heel begrijpelijk, voetballen is ook heel leuk. Maar er zijn ook minder leuke dingen die moeten gebeuren waar je later in je leven weer plezier van hebt. Als je nu je huiswerk goed maakt, slaag je en kun je uiteindelijk een beroep uitoefenen dat je leuk vindt', probeert mijn moeder. Mijn broertje zucht en vouwt zijn armen over elkaar.“'Bla, bla, bla'. Het wordt mijn vader teveel" 'Bla, bla, bla'. Het wordt mijn vader teveel. Met een paar stappen is hij bij de tafel en met een ruk schuift hij de stoel naar achter waar mijn broertje op zit. 'Luister eens, jij gaat nergens heen als jij je huiswerk niet maakt. Geen discussie'. Dat laatste wordt benadrukt met een verwijtende blik naar mijn moeder, die haar wenkbrauwen optrekt. 'Ja, het is belachelijk', bijt mijn vader haar toe, 'die "alles-moet-besproken-worden"-cultuur in Nederland. Dat is ons kind en hij hoort naar ons te luisteren'. 'Ja, maar met dat boze gedoe bereik je anders ook niks. In Maleisië hebben kinderen niet eens een eigen mening, net of dat zo goed is'. Mijn broertjes’ ogen schieten heen en weer van mijn vader naar mijn moeder en er verschijnt een triomfantelijke blik op zijn gezicht. Mijn vader wil weer in de tegenaanval gaan en ik kijk naar de stoel waar mijn broertje een paar seconden geleden nog zat. Hij heeft van de gelegenheid gebruik gemaakt om ongezien naar buiten te sneaken. Gelijk heeft ‘ie.